Kim była Halina Szwarc?

W 1975 roku, przy Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego w Warszawie powstał Uniwersytet Trzeciego Wieku jako jedna z pierwszych tego typu placówek w Europie. Stało się to już w dwa lata od dnia powstania pionierskiego projektu przy uczelni we francuskiej Tuluzie.

Halina Szwarc, która zaszczepiła na polskim gruncie ideę powołania Uniwersytetu, urodziła się w maju 1923 w Łodzi. 

Po wybuchu wojny, jako 16-latka, zgłosiła się na ochotnika do pracy w konspiracji Związku Walki Zbrojnej Okręgu Łódzkiego. Korzystając z niemieckich korzeni ukończyła niemiecką szkołę i w 1940 wyjechała na studia w głąb III Rzeszy podejmując jednocześnie pracę w wywiadzie ZWZ - później Armii Krajowej  i dokonując w ich szeregach wielu bohaterskich czynów, posiadających istotne znaczenie dla przebiegu działań bojowych na Froncie Wschodnim. Po powrocie w 1944 r. do rodzinnego miasta została aresztowana przez Gestapo pod zarzutem działalności konspiracyjnej, torturowana i skazana na śmierć, jednak wyroku nie wykonano, ponieważ 19 stycznia 1945 r. wyzwoleniem przez Armię Czerwoną zakończyła się niemiecka okupacja Łodzi.

Po wojnie Halina Szwarc ukończyła medycynę i rozpoczęła pracę w Klinice Akademii Medycznej w Poznaniu. Pomimo szykan UB, oskarżenia o kolaborację, a następnie prześladowań przez komunistyczny reżim za współpracę z Armią Krajową, udało się jej kontynuować karierę naukową. Po powołaniu pierwszego polskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, w następnych latach Halina Szwarc była inicjatorką powołania kolejnych: w 1976 roku we Wrocławiu, w 1977 roku w Opolu, w 1978 roku w Szczecinie, a nieco później w Łodzi i kilku innych większych miastach.

Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2000 r. za wybitne zasługi dla rozwoju medycyny polskiej oraz w działalności społecznej na rzecz ludzi starszych została przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Halina Szwarc zmarła 28 maja 2002 roku w Warszawie.